Kręgielnia - historia gry w kręgle

Kręgle uchodzą za jedną z najstarszych gier ruchowych na świecie! Dowody na istnienie tej dyscypliny znaleziono w egipskich grobowcach. Kręgle i kule w nich umieszczone były z kamienia. Istnieje teoria, że początkowo rzucano w celach obronnych, a potem dopiero ustalono sobie cel, czyli kręgle. Za czasów Juliusza Cezara, ok. 50 roku p.n.e. ludzie zamieszkujący alpejskie regiony Italii uprawiali grę uważaną za prekursora również bocce. W IV wieku na terenach obecnych Niemiec kręgle stały się częścią ceremonii religijnych. Jednak w wielu państwach średniowiecznych tępiono ją, a nawet oficjalnie zakazywano. Władcom nie podobało się to, że odciąga ludzi od pracy oraz że rozwija się przy niej... hazard.

Charakter sportowy kręglom nadano na przełomie XIX i XX wieku. W pewnym stopniu przyczyniła się do tego rywalizacja dwóch odmian: kręgli klasycznych oraz bowlingu. Ten ostatni wymyślili Amerykanie, którym istnienie kręgli uświadomili holenderscy osadnicy. Praktyczny naród dołożył ponoć jeden dodatkowy kręgiel, aby obejść zakaz obowiązujący w stanie Connecticut dla gry klasycznej, czyli w dziewięć kręgli. Do Polski, tak jak do większości krajów europejskich, najwcześniej dotarła ta pierwsza forma. Ogólnokrajowy związek zarejestrowano już w 1924 roku. Bowling to już historia ostatnich lat, gdy zaczęły powstawać nowoczesne kręgielnie.

W obu formułach gry chodzi o to samo, czyli strącenie wszystkich kręgli. Główne różnice dotyczą: liczby kręgli, budowy torów, kul, kręgli oraz zasad liczenia punktów. Każdy z torów kręglarskich wymaga innej techniki gry. Na świecie ta dyscyplina funkcjonuje pod wieloma nazwami – skittles, kegling, dziewięć słupków, quilles... Profesjonalnie obie odmiany uprawia ponad 10 milionów zawodników i zawodniczek na świecie, natomiast rzesze amatorów przekraczają 100 milionów! Gra stała się tym bardziej popularna, gdy na kręgielnie weszła automatyka. Pierwszy automat do ustawiania kręgli zbudował w przydomowym warsztacie Fred Schmidt.